Een onschuldige schouderduw tijdens het voetballen veroorzaakte in 2016 flinke ellende; de nu 34-jarige Matthijs Karssen uit Harderwijk scheurde namelijk zijn voorste kruisband af. “Mijn voet bleef staan terwijl het lichaam weg zwiepte. Ik hoorde het knakken in de knie, had even helse pijn.”

 

De ernst is op dat moment niet duidelijk. Matthijs denkt eerst dat het met rust wel over zal gaan. Hij loopt een tijdje op krukken en stopt met voetballen. “In de eerste maanden daarna ging het wel wat beter. Mijn knie bleef alleen heel instabiel en traplopen was onprettig. Ook voelde het op- en afstappen op de fiets niet veilig, zeker niet met een kleintje in een zitje.” De geraadpleegde fysiotherapeut vertrouwt het niet en stuurt hem door naar het ziekenhuis. 

 

Toekomst

Uit een MRI blijkt dat de voorste kruisband is gescheurd. “In die periode kon ik niet veel meer. Tegen de kinderen moest ik vaak nee verkopen. Ik zag mijn toekomst al voor me, dacht echt dat ik hiermee moest leren leven. En zag het beeld al voor me van een inactieve papa die niets meer met z’n kinderen kon ondernemen. Ook sporten moest ik noodgedwongen op een lager pitje zetten.”

 

Consult

Een consult in januari bij orthopeed Peter Kaijser Bots brengt uitkomst. “Deze dokter gaf me direct zo’n geruststellend gevoel. Hij had precies hetzelfde letsel gehad en was geopereerd. Hij kon me vertellen dat alles weer goed zou komen met een operatie. Het gaf me een goed gevoel dat hij naast een goede kniechirurg ook een ervaringsdeskundige was. Ik voelde me echt gered door hem, had meteen veel vertrouwen in alles.”

 

Operatie

De operatie volgt uiteindelijk halverwege februari. “Ik kon zelf kiezen wanneer de operatie zou plaatsvinden, dat was echt geweldig. Op mijn werk moest ik dingen afronden. Het was gewoon heel fijn dat ik eigen regie had over de operatiedatum. De operatie zelf was bijzonder en spannend. Grapjes hielpen om de spanning er vanaf te halen. Het personeel stelde me goed op mijn gemak, ik zag namelijk al op tegen een infuus. Gelukkig viel het uiteindelijk allemaal mee.”

 

De eerste dagen na de operatie is de pijn intens aanwezig. “Ik gebruikte natuurlijk wel pijnstillers. Thuis kon ik alleen weinig; ik vond het heel lastig om voor mezelf te zorgen. Zelfs mijn ouders kwamen langs om een broodje te maken. Die dagen heb ik veel geslapen, moest echt bijkomen van de operatie. Daarnaast heb ik veel televisie gekeken. Gelukkig herstelde ik in de weken erna snel.”

 

De operatie is nu zo’n twee maanden geleden. “Ik voel me weer 100%, het gaat gewoon heel erg goed. Voor de operatie had ik op advies van dokter Kaijser Bots specifieke getraind voor de benen. Zijn begeleiding was perfect. Hij gaf me een persoonlijk gevoel en snapte wat ik weer wilde; spelen en stoeien met de kinderen. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken!”